ยุคนี้เป็นยุคของการครอบครองข้อมูลเสมือนเป็นทรัพย์สินที่มีค่าเพราะยิ่งมีข้อมูลมาก สามารถวิเคราะห์เพื่อวางแผนในการบริหารจัดการ ชิงความได้เปรียบในทางธุรกิจได้ ไม่ว่าจะเป็นข้อมูลลูกค้า พฤติกรรมการซื้อ การขาย หากสามารถรวบรวมเก็บไว้ ไม่ว่าโดยวิธีทั้งทางตรงและทางอ้อม จากแหล่งต่างๆ บนสื่อสังคมออนไลน์ ระบบสารสนเทศ หรือแม้จะเป็นในอุปกรณ์ดิจิทัลทำให้เจ้าของข้อมูลโดยเฉพาะตัวบุคคลรู้สึกถึงความไม่เป็นส่วนตัว อาจถึงขนาดถูกเลือกปฏิบัติ ถูกคุกคามในรูปแบบต่างๆ สร้างความเสียหาย ซึ่งในยุคนี้ ผู้คนและหน่วยงานทั้งภาครัฐ เอกชน ต่างให้ความสำคัญของความเป็นส่วนตัว สิทธิเสรีภาพ จึงต้องมีกฎหมายออกมาควบคุม และออกบทลงโทษเฉพาะที่เกี่ยวข้องกับการคุ้มครองข้อมูลส่วนบุคคล ที่เรียกกันว่า พ.ร.บ. คุ้มครองข้อมูลส่วนบุคคล หรือ PDPA

 

          Personal Data Protection Act หรือ PDPA คือ เป็น พ.ร.บ. คุ้มครองข้อมูลส่วนบุคคล พ.ศ. 2562 เป็น กฏหมายที่ออกมาคุ้มครองสิทธิเกี่ยวกับข้อมูลส่วนบุคคล เช่น การควบคุมไม่ให้องค์กรธุรกิจ หรือแม้แต่บุคคลทั่วไป นำข้อมูลไปใช้โดยไม่ได้รับความยินยอม ซึ่งพบกันอยู่ทั่วไป เช่น มีการโทรนำเสนอสินค้าจากบริษัทอาหารเสริมแห่งหนึ่ง หลังจากที่เราไปใช้บริการตรวจเช็คระยะจากศูนย์รถยนต์  โดยที่เราไม่เคยตกลงให้ข้อมูลติดต่อกับบริษัทดังกล่าวมาก่อน เป็นต้น

 

            ดังนั้นกฎหมายฉบับนี้จึงเป็นประโยชน์ต่อบุคคล ผู้บริโภคทุกภาคส่วน รวมถึงสถาบันการศึกษาด้วย สำหรับมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ได้ปฏิบัติตาม พ.ร.บ. คุ้มครองข้อมูลส่วนบุคคล พ.ศ. 2562 โดยข้อบังคับกฎหมาย PDPA จะให้ความคุ้มครองข้อมูลส่วนบุคคล ไม่ว่าจะในเรื่องข้อมูลประวัติศึกษา ข้อมุลเกี่ยวกับการเงิน ประวัติสุขภาพ ประวัติการทำงาน และข้อมูลส่วนบุคคลประเภทพิเศษ ที่อาจทำให้เกิดการเลือกปฏิบัติได้ ๆ เช่น ลายพิมพ์นิ้วมือ บันทึกเสียง ข้อมูลการแสดงความคิดเห็นทางการเมืองบนสื่อสังคมออนไลน์ เป็นต้น